Türkiye'deki Tarım teknolojileri uygulamaları

Şimdi biraz da Türkiye'deki dijital uygulamalardan örnekler vermek istiyorum. Burada Orman Bakanlığı'nın çeşitli uygulamaları, valiliklerin çeşitli uygulamaları, ASELSAN'ın çeşitli uygulamaları var. Bunların hepsine internetten erişebilirsiniz. Ankara Üniversitesi'nin TÜBİTAK Uzay Teknolojileri Araştırma Enstitüsü ile yürüttüğü bir akıllı fizibilite projesi ve Doğu Anadolu Projesi (DAP) Bölge Kalkınma İdaresi Başkanlığı'nın yine TÜBİTAK Uzay ile birlikte Harran Üniversitesi ortaklığında gerçekleştirdiği bir hassas tarım projesi var. Kamu tarafında 2008 yılında başlatılan bir TAR-BİL projesi vardı. Şu anda çok aktif değil, ancak o proje çerçevesinde verinin toplanması ve işlenmesi söz konusu. Bir diğer kamu projesi arazi parsel tanımlama sisteminin sayısallaştırılması: 2015 yılında başlatılan bir proje. Bu projede Türkiye tarım arazilerine ait görüntülerin toplanması ve üretim yapılan ve yapılmayan bütün parsellere ait verinin dijitalleşmesi söz konusu. Dolayısıyla çok farklı kurumlar tarafından farklı boyutlarda ölçeklerde gerçekleştirilen projeler şu anda Türkiye'de devam etmekte. Özel sektör firmalarının da çeşitli projeleri var. Bunlar bitkisel üretimde, hayvancılıkta ve meyvecilikte kullanılan projeler. Farklı noktalarda da üretim sürecine dair cihazların, sensörlerin kullanılmasıyla çiftçinin daha fazla bilgiye sahip olması bu projeler içerisinde yapılan uygulamalarda yer almaktadır.

Bir diğer bahsetmek istediğim proje GAP İdaresi ile birlikte Boğaziçi Üniversitesi ve Harran Üniversitesi'nin yürüttüğü bir projedir. Bu projede çeşitli özel sektör firmalarının ve Vodafone'un da desteği bulunmaktadır. Proje ortakları arasında bu çalışma içerisinde Harran Ovası'nda on dönümlük bir pamuk tarlası dijital hale getirilmekte ve toprak sensörleri kullanılmaktadır. Proje içerisinde burada bir iklim istasyonu ve görüntü toplama amaçlı dronlar bulunmaktadır. Ayrıca zirai ilaçlama ve damlama sulama uygulamaları gerçekleştirilmektedir. Sulama ve gübreleme teknolojik olarak tarladaki sensörlerle bir yazılımın entegrasyonu çerçevesinde gerçekleştirilmektedir. Uzaktan algılamada uydu görüntülerinin işlenmesi söz konusudur. Dolayısıyla pamuk üretiminin farklı noktalarında kullanılan teknolojiler vasıtasıyla çiftçi tarlasında birebir görebilir hale gelmektedir. Bu elbette karmaşık bir proje çünkü farklı noktalarda farklı teknolojilerin kullanıldığı ve birçok sektör firmasının, kamunun ve üniversitenin birlikte koordineli bir şekilde çalıştığı bir projedir. Böyle karmaşık bir yapıyı her yere uygulamak kolay değildir, ancak burada hedeflenen bu işin bir modelini oluşturmaktır.

Dolayısıyla böyle bir teknolojinin tarımsal üretimde nasıl uygulanacağının yol haritası saptandıktan sonra benzer uygulamayı kendi tarlalarında, çiftliklerinde hayata geçirmek isteyen çiftçilere de bu yol haritasının her türlü bilgi, birikim, donanım ve teknolojinin hem maliyet tarafında ne olduğunun açıklanması ama aynı zamanda özellikle su kullanımında, ilaç kullanımında ve gübre kullanımında ne kadar tasarruf edildiğinin rakamsal değerleri gösterilmesi vasıtasıyla maliyetin azalması ve nihai olarak da tabii verim tarafında konvansiyonel klasik yöntemlerle karşılaştırıldığında teknolojik üretimde pamuk veriminin nasıl değiştiğinin gösterilmesi projenin hedefleri arasında yer almaktadır.